David Livings­ton

Met 43 jaar nog in Oranje en natuurlijk topscorer van de hoogste Nederlandse Divisie. Later ook assistent-coach van Oranje. En meer recent nog hoofdcoach van Oberligist Tilburg Trappers.

Geboren op 2 maart 1963 in South Weymouth, Massachusetts. Tijdens zijn 'high school' tijd in Braintree, Massachusetts kwam hij uit voor de Archbishop Williams High Bishops. Vervolgens ging hij studeren aan de prestigieuse Boston College. En kwam hij vier seizoenen uit voor de Boston College Eagles, dat in de hoogste divisie van het universiteitsijshockey speelde. 

Naar Nederland

Kemphanen Eindhoven zag in hem een danige versterking van het team. Dat bewees hij meteen het eerste seizoen (1985-1986) toen hij als derde op de topscorerslijst eindigde. Hij scoorde o.a. viermaal in de met 3-6 gewonnen wedstrijd in en tegen Den Bosch. Ook speelde hij dat seizoen ook nog voor de Saginaw Generals uit de IHL (International Hockey League; de derde divisie Noordamerikaanse profliga). Overigens in een team waarin dat seizoen ook John Olsson (ex-Amsterdam) en Dave Russell (ex-Tilburg, ex-Heerenveen en ex-Nijmegen) speelden.
Na een tweede seizoen Kemphanen Eindhoven, waarbij hij als zesde eindigde op de topscorerslijst, deed hij een stapje terug. Als trainer-speler-coach van Red Eagles 's-Hertogenbosch van de Tweede Divisie schoot hij de competitie aan flarden. Met de astronomische getallen van 99 goals en 79 assists (dus 178 punten) in 33 wedstrijden schoot hij zijn club naar de Eerste Divisie. In die hoogste divisie bij Den Bosch reikte hij slechts tot de 8e plaats van de topscorerslijst. Maar hij had dan ook heel veel minder wedstrijden bestreden dan de zeven schutters boven hem. Dat leverde hem voor seizoen 1989-1990 een contract op bij de Tilburg Trappers. Daar hadden de Trappers beslist geen spijt van. En hij was bereid om Nederlands staatsburger te worden. Dat gebeurde op 22 maart 1991. Op zijn 28ste. Linesman Henk Maas had aan die soepele toekenning zeker bijgedragen met zijn veelvuldige contacten met de overheid.

Ik ben inmiddels zes jaar in Nederland. Daarom is het vrij logisch dat ik een Nederlands paspoort heb aangevraagd. Er zijn twee redenen voor: Ik heb een Nederlandse vriendin en met dit feit kan Tilburg Trappers een andere buitenlander contracteren.

— David Livingston

In zijn vijfde seizoen bij de Trappers werd het team kampioen en ontvind David de Frans Henrichsbokaal als meest waardevolle Nederlandse speler van de hoogste competitie. Het seizoen daarop, 1994-1995, voerde hij zijn team opnieuw naar het landskampioenschap. Bovendien kroonde hij zich tot topscorer van de competitie. En dat was meteen zijn laatste seizoen in de Nederlandse competie. Want daarna zocht hij zijn heil als speler in Zweden, Oostenrijk, Groot-Brittannië en Noorwegen.

Voor Tilburg Trappers kwam hij in zes seizoenen tot de volgende fabelachtige statistieken. In 277 scoorde hij maar liefst 285 doelpunten, gaf 316 assist em kwam dus tot 601 punten. Ook bezocht hij regelmatig de strafbank, zoals uit de 363 minuten blijkt.

16 jaar onafgebroken in Oranje

Op 22 maart 1991 kreeg David de Nederlandse nationaliteit. David zei:"Het nationaal team?  Nee, die gedachte heeft nooit meegespeeld, al vind ik het best aardig dat bondscoach Larry van Wieren me heeft opgeroepen."
Opmerkelijk. Een week voordat David Nederlander werd had hij al met Oranje meegespeeld in een oefenwedstrijd tegen Noorwegen en zijn eerste goal voor Oranje gescoord. Hij tekende voor de tussentijdse gelijkmaker van 1-1 in het met 2-3 verloren duel. 
Met Oranje was Livingston actief op zestien (16!) WK’s. Ook acteerde hij voor Nederland tijdens een Kwalificatie Toernooi in 2004/2005 voor de Olympische Spelen van 2006. 
In 1999 tijdens de WK C-Poule leidt hij de stormlijn samen met Ron Berteling en Tom Hartogs. De lijn heeft een gemiddelde leeftijd van 37,6 jaar. Glorieus promoveert oranje dat jaar naar de B-Poule.
Inmiddels had David op clubniveau in 2000 zijn carrière beëindigd. Maar in Oranje ging hij gewoon door en was toernooiuitblinker en present met 5 goals in 5 wedstrijden tijdens het WK 2001.

Het volgende WK B-Poule 2002 wist Nederland onder leiding van Dave Livingston zich te handhaven op dat niveau. Met name zijn kracht in het slotduel tegen Zuidkorea, waarin hij drie goals en drie assists noteerde, gaf daarbij de doorslag. Ook voor het WK van 2003 selecteerde bondscoach Theo van Gerwen de inmiddels 40-jarige Livingston. Hij bedankte met het doelpunt voor 2-2 voor een gelijkspel tegen Litouwen. En scoorde een hattrick tegen Roemenië. Tijdens het WK van 2005 speelde de 42-jarige in een blok samen met Leo van den Thillart (37) en Tom Hartogs (35). Veel ervaring op het ijs dus.  Zijn afscheid van Oranje kwam op 43-jarige leeftijd op 29 april 2006 in het Estse Talinn. Maar niet nadat hij op 28 april 2006 zijn 100ste doelpunt voor Oranje had gescoord. Zijn glansrijke optredens in het Nederlands Nationaal Team bracht hem tot 146 interlands en 203 punten (101 goals en 102 assists).

Coach Livingston

Bij Den Bosch en Tilburg had David al wat ervaring als coach opgedaan. Als assistent van bondscoach Tom Hartogs begeleidde hij het Nationaal Team bij de wereldkampioenschappen in 2007, 2008, 2009 en 2010.
Als clubcoach had hij vele jaren succes in Noorwegen. Het contact met Tilburg was er nog steeds. Na het vertrek van Bo Subr presenteerde Trappers' technisch manager René de Hondt David Livingston als nieuwe coach van Tilburg voor het seizoen 2021-2022. 

De technisch manager René de Hondt:"Dave is trots dat hij in Tilburg mag coachen en wij zijn ook enorm trots dat we zo’n ervaren oefenmeester hebben kunnen contracteren. Daarbij kent hij de club en weet hij wat Trappers voor de stad betekent."
Max van der Put, Brabants Dagblad

Met Livingston aan het roer behaalde Trappers de derde plaats in de Oberliga Nord competitie. In de Play-Offs moest Tilburg buigen voor Oberliga Süd team Memmningen Indians.
Uiteindelijk bleef het bij één seizoen voor David. Hij keerde terug naar zijn gezin in Noorwegen.

De lidmaatschapsceremonie

Op 20 september 2025 vond de ceremonie plaats waarbij David Livingston lid werd van de Hockey Hall of Fame. Namens David Livingston nam Theo van Gerwen (ex-teamgenoot) de bokaal en jersey in ontvangst.