Gerry Göbel

Driemaal de beste goalie op een WK en vijfmaal kampioen met Tilburg Trappers. Gerry Göbel, de sluitpost par excellence.

Gerry Göbel werd geboren in Oakville, Ontario, Canada op 19 februari 1949. Al vroeg raakte Gerry onder de indruk van de doelman in het ijshockey. Gerry:"Als klein kind speelde ik in Canada altijd ijshockey op natuurijs. Ik ging altijd maar in doel staan, want dat vond ik prachtig. Wanneer er op de televisie wedstrijden uitgezonden werden, lette ik vooral op de doelman. Daar had ik veel respect voor. Daarom ben ik daar maar blijven staan." Hij speelde in zijn juniorentijd voor de Oakville Blades van de Ontario Hockey Association. Later, tijdens zijn  studie economie kwam hij uit voor Waterloo Lutheran University Golden Hawks. 

Bij de Tilburg Trappers

Maar hoe kwam de 21-jarige Gerry in Nederland terecht? Welnu, de WK 1970 in de C-Poule verliep voor Nederland niet bijzonder naar wens. Frans Henrichs vertelde:"Op de terugreis zei de voorzitter van de Nederlandse IJshockey Bond Fred Schweers tegen me: Er moet toch ergens wel een constant goede keeper te vinden zijn. Een Canadese vriend van me weet er wel een, antwoordde ik. Een Nederlandse universiteitskeeper ergens in de buurt van Toronto. Nou ga hem dan halen, luidde de opdracht van Schweers. In Toronto stond Jim Proudfoot, chef-sport van de Toronto Star, de grootste Canadese krant, al op me te wachten. We gingen naar Oakville. Daar kwam ik bij de Nederlandse familie Göbel. Het was mooi weer en er zat een vrij lange, uiterlijk wat slome jongeman in de tuin. Hij bleek Gerry te heten, stond als keeper van de Waterloo Lutheran University uitstekend bekend en had inderdaad wel zin om in Nederland te gaan spelen. Tilburg Trappers leek ons een geschikte club voor hem." Dus voor het seizoen 1970-1971 verliet Göbel Canada en streek neer bij de Tilburg Trappers. Aanvankelijk voor een jaar. Gerry:"Het was eigenlijk helemaal niet de bedoeling om langer dan een seizoen te blijven. Ik wilde het gewoon voor een jaar proberen. Het beviel me steeds beter." En na het landskampioenschap in zijn eerste seizoen in Nederland plakte hij er nog een seizoen aan vast. Prompt werden de Trappers weer landskampioen.

Aan het begin van dat tweede seizoen speelde hij op 22 september 1971 in een team met Nederlanders en in Nederland spelende Tsjechen en Canadezen. Zij namen het op tegen de 'Sbornaja' oftewel het nationale team van de Sovjet-Unie. Het fameuze team kwam op volle oorlogssterkte naar Nederland, inclusief de onstuitbare center Vladimir Petrov. Geen wonder dat Nederland verloor met 0-20. Niettegenstaande het feit dat Gerry Göbel uitblonk in het Nederlandse doel.
Daarna keerde Gerry terug naar Canada om zijn economie studie aan de Waterloo Lutheran University af te ronden. En waar hij ook weer speelde voor het universiteitsteam de Golden Hawks.
Het seizoen daarop (1973-1974) stond hij weer voor Tilburg in het doel. En ook dat seizoen kroonde de Trappers zich tot landskampioen. Daarnaast speelde Gerry ook een grote rol in het succes van zijn club in Europa Cup verband. Eerst werden CPL Luik en KAC Klagenfurt over de kling gejaagd. Ook Ferencvaros Boedapest werd aan de zegekar gebonden. Pas in de halve finale strandde het Cup avontuur van de Tilburgers. Helaas was het Tsjechische Tesla Pardubice in de halve finale echt een maatje te groot. 

Vanaf de emigratie naar Nederland beleefde ijshockey-keeper Gerry Göbel met zijn Tilburg Trappers team een periode vol zegetochten en de champagne vloeide dan ook aan alle kanten.
En naast Nederlandse competitie en Europa Cup deed Tilburg Trappers in de zeventiger jaren ook mee in een internationale competitie met wisselende samenstelling van teams uit Nederland, België, Duitsland en Frankrijk. Meermaals wisten Göbel en zijn mannen er met de kampioensbeker vandoor te gaan.
Daarna kenden de Trappers een aantal mindere seizoenen. Maar gelukkig hadden zij Gerry 'op doel'. Dat bleef zo tot en met seizoen 1981/82. Want in de loop der jaren bouwde hij met compagnon Cees Maas een importbedrijf op van ijshockey - en andere sportartikelen. Dat liep zo goed dat op een gegeven moment er eigenlijk geen tijd meer was voor ijshockey.
Maar voor seizoen 1984/1985 deden de Tilburg Trappers nog éénmaal een beroep op Gerry, één van de beste ijshockeykeepers die Nederland ooit heeft gehad. Göbel was bereidt maar moest dat alles wel kunnen combineren met zijn zakelijke beslommeringen. En inderdaad speelde hij dat seizoen voor de Trappers. En bevrijdde Tilburg van een keepersprobleem. Na dat seizoen hing hij zijn schaatsen definitief aan de wilgen.
In totaal was Gerry 445 maal de sluitpost van Tilburg Trappers, waarbij hij 3 assists en 24 strafminuten liet noteren. Met zo'n geweldige staat van dienst is het niet vreemd dat nummer 30 een beschermd nummer werd. Geen enkele Trapper na hem zou ooit dat nummer dragen.

In Oranje

Koud in Nederland en hij droeg al de Nederlandse kleuren. Hij maakte op 8 november 1970 zijn debuut in Oranje in Brussel tegen België. 5 - 5 gelijkspel eindigde die wedstrijd. En in 1971 rekende bondscoach Jiri Pleticha op hem voor het WK. Maar in aanloop naar het WK liep Gerry, na een schot van teamgenoot Bob Smulders, een hersenschudding op tijdens een extra training van Oranje. Het leek erop of Gerry het WK zou missen. Maar desondanks zette bondscoach Pleticha hem in tijdens het WK. In wedstrijd nummer vier van het WK tegen België stond Gerry in het doel. Moeiteloos hield hij de nul op vier (4!) schoten op doel (2-1-1). In totaal keepte hij 80 minuten tijdens dit WK in eigen land. Ook op het WK van 1972 was Göbel present. Het seizoen daarop was Gerry terug in Canada. Maar de nieuwe bondscoach Wayne Hunter selecteerde hem alsnog voor het WK van 1973. Vlak voor het WK vloog Gerry naar Nederland. Op tijd voor de voorbereiding naar het WK. En met Göbel in het doel promoveert Nederland vanuit de C-Poule naar de B-poule. In de cruciale wedstrijd tegen China liet hij een shut-out noteren.

In het Limburgsch Dagblad werd geschreven: „Oranje" mocht de hemel op de blote knieën danken dat keeper Gerry Göbel, na een afwezigheid van ruim een jaar, vlak voor het begin van het kampioenschap in Nederiand opdook.
Gerry:„Ik ben blij dat ik gekomen ben. Als ik in april mijn studie economie aan de universiteit van Waterloo beëindigd heb, wil ik best weer een tijdje in Nederland komen spelen."
In het daarop volgende jaar 1974 keept hij de sterren van de hemel tijdens het WK B-Poule en terecht wordt hij uitgeroepen tot beste keeper toernooi. Ook op de WK'en B-poule van 1975, 1976 en 1977 toont hij zich een geweldige sluitpost. Maar voor het WK van 1978 volgde geen uitnodiging voor Oranje van bondscoach Hans Westberg. Des te groter de verrassing dat hij er in 1979 wel bij was in het Roemeense Galati.
Hij keepte tijdens de overwinningen op Japan, Zwitserland en Roemenië. In de wedstrijd tegen gastland Roemenië kwalificeerde Nederland zich voor de Olympische Winterspelen van Lake Placid.
Een weer werd Gerry Göbel uitgeroepen tot beste doelman van het wereldkampioenschap. Het was een gedenkwaardig toernooi
in het Roemeense Galati. Göbel: „Dat was het hoogtepunt in mijn acht-jarige interlandcarrière.
Ook voor de Olympische Spelen in Lake Placid, Verenigde Staten, is Göbel in de race voor een plek in Oranje. Hij speelde op 29 november 1979 voor het Nederlands Team in Assen tegen Denemarken. Hoewel de wedstrijd met 6-3 in een zege voor |Nederland eindigde zou dit het laatste optreden van Gerry in Oranje blijven. Daarna volgde er rampspoed. Wat was er namelijk halverwege december gebeurd? Tijdens de wedstrijd tegen Groningen reed zijn clubmakker Louis Maas in de derde periode over het been van Göbel. Een ernstige blessure op. De
enkel werd aan de zijkant geraakt door een schaats waardoor het beenkapsel beschadigd raakte. En dus ging de enkel in het gips. Voor zes weken was Gerry uitgeschakeld. Maar alsnog bleef hij in de race voor Oranje. In extremis echter gaf bondscoach Westberg de voorkeur aan de Amsterdam goalie, waarvan hij ook clubcoach was. Als doelman verantwoordelijk voor promotie naar de A-Poule viel Gerry voor de Olympische Spelen 1980 helaas net buiten de boot. Gerry reageerde tamelijk nuchter:"Zo is nu eenmaal topsport. Ik had er rekening mee gehouden."
In totaal verdedigde hij 77 maal de nationale kleuren.

Zijn verdiensten voor het ijshockey in Nederland zijn nauwelijks meetbaar. Daarom is er sinds het seizoen 1999-2000  een Göbel-De Bruyn-Trofee voor de beste doelverdediger in de hoogste divisie ingesteld, die vernoemd is naar Gerry Göbel en zijn collega John de Bruyn.

De lidmaatschapsceremonie

Op 20 september 2025 vond de ceremonie plaats waarbij Gerry Göbel lid werd van de Hockey Hall of Fame.